വിട പറഞ്ഞൂ വസന്തം..

എല്ലാം മറന്നൊന്നുറങ്ങിയ യാമങ്ങൾ എന്നേയ്ക്കുമായസ്തമിച്ചു പോയി...
ഇന്നിനി നമ്മിലൊരാള്ളിന്റെ നിദ്രയ്ക്ക് മറ്റെയാൾ കാവൽ നിന്നീടണം..
നീയുറങ്ങുക..ഞാനുറങ്ങാതിരിയ്ക്കാം..
(ശാർങ്പ്പക്ഷികൾ - ഒ എൻ വി)
-------------------------------------

ഞങ്ങൾൻ ബാല്യകൗമാര യൗവ്വനങ്ങളിൽ അക്ഷരാമൃതം പകർന്നവനേ..
ആസന്നമൃതയായ ഭൂമിതൻ മാറിൽ താങ്കൾ സ്വസ്ഥമായുറങ്ങൂ...

മണ്ണിനും പെണ്ണിനും കവിതയ്ക്കും കാവലായ് ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങാതിരിക്കാം..

Comments

Popular posts from this blog

ഞാനും നിങ്ങളും : ഈ വി രാമസ്വാമി (പുസ്തകവിചാരം)

സൗമ്യമായൊരു പ്രതികാരത്തിനായി...

രാധേയൻ